مفهوم مقاوم سازی با ژاکت بتنی به این صورت است که یک لایه بتن مسلح به دور یک عضو بتنی موجود اجرا می شود .تا مقاومت و شکل پذیری آن را افزایش دهد. این روش مقاوم سازی برای تقویت انواع اعضای سازه ای بتنی، از جمله ستون ها، تیرها، دیوارهای برشی و فونداسیون ها استفاده می شود.
مقاوم سازی با ژاکت بتنی یک روش موثر برای افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضای سازه ای بتنی است. این روش برای تقویت اعضای سازه ای که دچار آسیب دیدگی یا ضعف شده اند، یا برای افزایش ظرفیت باربری اعضای سازه ای که نیاز به افزایش بارگذاری دارند، استفاده می شود.
نوع سازه: نوع سازهای که نیاز به مقاومسازی دارد، بسیار مهم است. روش مقاومسازی با ژاکت بتنی بیشتر در سازههای بتنی مورد استفاده قرار میگیرد، مانند سازههای بتنی مسلح یا پیشتنیده.
نوع آسیب: نوع و میزان آسیب به سازه نیز تأثیرگذار است. روش ژاکت بتنی بیشتر برای تقویت سازههایی که آسیبهای کم و متوسط دارند و به واسطه عوامل مختلفی مانند زلزله، عمر مفید خود را به پایان نرساندهاند، مناسب است.
شرایط زیست محیطی: شرایط زیست محیطی مانند رطوبت، شوری، انفجار و امکان تماس با مواد شیمیایی میتواند تأثیر زیادی بر انتخاب روش مقاومسازی داشته باشد. در برخی موارد، ژاکت بتنی میتواند مقاومت بهتری در برابر شرایط زیست محیطی خاص نسبت به روشهای دیگر داشته باشد.
ظرفیت باربری: باربری سازه پیش از اعمال ژاکت بتنی و پس از آن باید مورد بررسی قرار گیرد. ژاکت بتنی باید بتواند بارهای طراحی شده را تحمل کند و به سازه استحکام و استحکام بیشتری بدهد.
زمان و هزینه: زمان و هزینه مورد نیاز برای انجام مقاومسازی با ژاکت بتنی نیز در انتخاب روش تأثیرگذار است. این روش ممکن است زمان اجرای کمتری نسبت به روشهای دیگر داشته باشد و هزینه نسبتاً کمتری را به همراه داشته باشد.
محدودیتهای فضایی: فضای موجود برای اجرای مقاومسازی نیز تأثیرگذار است. برخی روشهای مقاومسازی با ژاکت بتنی، نیاز به فضای بزرگی دارند. در صورتی که فضای محدودی برای اجرای ژاکت بتنی موجود باشد، روشهای دیگر مقاومسازی ممکن است بهترینگزینه باشند.
تجربه و تخصص: تجربه و تخصص مهندسان و متخصصان مقاومسازی نیز نقش مهمی در انتخاب روش مقاومسازی با ژاکت بتنی ایفا میکند. آنها با بررسی دقیق سازه و شرایط محیطی، بهترین روش را بر اساس دانش و تجربه خود انتخاب خواهند کرد.
ماده سازنده:
در ژاکت بتنی، لایههای تقویتی از بتن مسلح تشکیل میشوند و این لایهها معمولاً شامل میلگردهای فولادی و ملات بتنی است. ژاکت بتنی از فرآیندهای ریزساختاری بتن نیز بهره میبرد تا استحکام و مقاومت آن را بهبود بخشد. در مقابل، ژاکت فلزی دارای لایههای تقویتی از فولاد یا آلیاژهای فلزی است. این لایهها میتوانند از ورقهای فولادی، نوارها، پروفیلها و یا لولههای فلزی ساخته شوند. فلزات مورد استفاده شامل فولاد کربنی، استنلس استیل و آلومینیوم میشوند.
روش اجرا:
در ژاکت بتنی، معمولاً بتن مسلح به صورت لایههای پیوسته روی سطح ساختمان چسبانده میشود. سپس ملات بتنی به عنوان محصول نهایی بر روی لایههای تقویتی بتنی اجرا میشود. اما در روش ژاکت فلزی، لایههای فلزی (فولادی یا آلیاژهای فلزی دیگر) به صورت ورقها، نوارها، پروفیلها یا لولهها روی ساختمان نصب میشوند. سپس اتصالات مکانیکی یا جوشکاری برای اتصال لایههای فلزی استفاده میشود.
روش تقویت ستون بتنی با استفاده از ژاکت بتنی یک راهکار موثر برای بهبود عملکرد و مقاومت ستونهای بتنی است. این روش امکان توسعه و تقویت ستونهای قدیمی را فراهم میکند و در صنعت ساخت و ساز و بازسازی ساختمانها به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. با استفاده از ژاکت بتنی، یک لایه اضافی از بتن مسلح یا فولادی روی ستون قدیمی قرار داده میشود، که منجر به افزایش ظرفیت باربری و مقاومت ستون میشود. این روش علاوه بر افزایش باربری، مزایای دیگری نیز دارد. از جمله بهبود عملکرد لرزهای سازه، افزایش مقاومت در برابر نیروهای فشاری و کششی، و سادگی و سرعت اجرای روش. با استفاده از تقویت ستون بتنی با ژاکت بتنی، میتوان عمر مفید ستونها را بیشتر کرده و از خطر خرابی سازه جلوگیری نمود.
با بهرهگیری از این روش تقویت ستون بتنی، میتوانید سازه خود را بهبود داده و عمر مفید آن را افزایش دهید. در صورت نیاز به تقویت ستونهای بتنی، این روش یک گزینه مطمئن و اقتصادی برای بهبود و تقویت سازه خواهد بود.
ژاکت بتنی معمولاً یک لایه از مواد مقاوم نظیر فیبر یا ملات به صورت روی سطح بیرونی یک تیر بتنی اعمال میشود تا مقاومت و استحکام آن افزایش یابد.مزایای استفاده از ژاکت بتنی در تیرهای بتنی ممکن است شامل موارد زیر باشد: